نگاهي به اطعام در فرهنگ عامه اردكان قديم در ماه مبارك رمضان
بنام خدا
در اين ماه با توجه به این مهم كه بدن احتياج بيشتري به مواد غذايي و قندي داشته و ثوابهايي كه در افطاري و اطعام در اين ماه وارد شده است مردم اردكان عنايت ويژه اي به آن داشته و موقوفات فراواني براي آن در نظر مي گرفتند كه برخي از آنها عبارتند از :
شيريني افطاري: با توجه به نياز بيشتر بدن به قند و مواد قندي بيشتر موقوفات مربوط به خرما و شيريني آلوچه اي (شكر پنير) مي باشد و در مساجد اردكان بين دو نماز در بين نماز گزاران توزيع ميشود كه سابقه بسيار طولاني دارد. در مساجدي كه موقوفه ندارند هزينه آن توسط مردم تامين ميشود.
نكته قابل ذكر اينكه شيريني افطاري در گذشته تامين كننده بخشي از هزينه مصرفي قند يك خانواده بوده است كه در حال چنين نقشي كمتر محتمل است .
نان افطاري : در قديم با توجه به اهميت نان در روزه گرفتن افراد خيّر تامين بخشي از نان مصرفي مردم و به خصوص فقرا در اين ماه به صورتهاي مختلف و در روزهاي مشخص را بر عهده مي گرفتند.
اطعام در شبهاي قدر: بدين صورت بوده كه متولي از افراد به خصوصي در شبهاي قدر دعوت مي كرده تا افطاري و سحري را در منزل او ميل كنند.
آش آشخونه: آش آشخونه (ماش) نیز یکی از موقوفات در اردکان بوده که در روزهایی مخصوص در ماه مبارک رمضان و ماههای دیگر در مکانهایی به همین نام طبخ میشده است و با توجه به مواد تشکیل دهنده ی آن (روغن، ماش و برنج و...) از ارزش غذایی مناسبی برای مردم آن روزگار بهره مند بوده است. هم اکنون نیز در محله های قدیم کم و بیش این آش طبخ می شود.
اطعام علماء: بزرگان شهر و يا كساني كه در اين باب موقوفه ای داشته اند در شبهاي خاصي هچون شبهاي قدر و شب 27 از علماي شهر و روحانيون براي افطاري و گاهي سحري پذيرايي مي كردند.
محمد علی سرافزار اردکانی
+ نوشته شده در چهارشنبه نوزدهم مرداد ۱۳۹۰ ساعت 14:11 توسط انجمن چارسوق کویر اردکان
|